ملل

[مِ لَ] (ع اِ) جِ ملت که به معنی دین و مذهب است و اطلاق ملت بر دین حق و باطل هر دو آمده. (غیاث) (آنندراج). ملتها و مردمانی که بر یک کیش و بر یک روش باشند. (ناظم الاطباء) : در حقیقت ادیان ملل تأمل می نمود و از فیضان الهام، اشعهء انوار دین محمدی بر ضمیر منیرش ساطع و لامع گشت. (تاریخ غازان ص78). و در همهء مذاهب و ملل مسکرات منهی عنه و حرام است. (تاریخ غازان ص325). جملهء ادیان و ملل به ظهور و دین او(1) منسوخ شد. (مصباح الهدایه چ همایی ص 44).
- احسن الملل؛ بهترین ملتها. بهترین دینها. کنایه از دین مبین اسلام :
قفل اسطورهء ارسطو را
بر در احسن الملل منهید.خاقانی.
- مِلَل و نِحَل؛ به معنی دینها و مذهبها چه نحل جمعِ نحله است که به معنی مذهب سوای اسلام باشد. (غیاث) : علم تواریخ مرکب است از علم ادیان و علم ابدان اما آنچه تعلق به دین دارد شناختن... آنچه اندر کتب انبیاست علیهم السلام... و تفاصیل ملل و نحل و مذاهب و واضع هر یکی... (تاریخ بیهق چ بهمنیار ص 7). در همهء چیزها اهل و ملل و نحل خلاف کرده اند، مگر در این قضیه که معصیت حق تعالی زیان کار است. (تاریخ بیهق ایضاً ص287).
|| جِ ملت، به معنی گروهی از افراد انسانی که بر خاک معینی زندگی کنند و تابع یک حکومت باشند :
نصر دول و زین ملل میر خراسان
اصل ظفر و فتح ابوالفتح مظفر.امیرمعزی.
رجوع به ملت شود.
- ملل متحد(2)؛ عنوانی ناشی از سرفصل منشور ملل متحد که در سانفرانسیسکو به امضا رسیده (25 ژوئن 1945 م.) برای بوجود آوردن سازمان جهانی، معروف به سازمان ملل متحد و وصول به هدفهای آن. (ترمینولوژی حقوق تألیف جعفری لنگرودی).
(1) - محمد (ص).
(2) - Nations Unies.