اسحاق
[اِ] (اِخ) ابن ابراهیم بن عبدالجبار حافظ و قاضی. مکنی به ابومحمد. وی صاحب مسند و از مردم بست سجستان است و از قتیبه و ابن راهویه روایت دارد. وفات او بسال 357 ه . ق. است و او شیخ ابن حبان است. (تاج العروس ذیل: ب س ت).