مل

[مِ] (اِ) موی را گویند. (فرهنگ جهانگیری). به معنی موی باشد مطلقاً اعم از موی سر و موی ریش و اعضای دیگر از انسان و حیوان. (برهان). موی. (ناظم الاطباء) :
ریش نجسش چنان دراز است
گویی که مل دم گراز است.
شجاع بهرامی (از جهانگیری).
|| نوعی گل سفیدرنگ که در نقاشی (ساختمان) و رنگ کاری برای ساختن رنگ و بتونه به کار رود. (فرهنگ لغات عامیانهء جمال زاده). || (اِ) نام هریک از دو سنگی که زیر دولک (در بازی الک دولک) نهند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).