مکبول
[مَ] (ع ص) بندی و اسیر. (منتهی الارب) (آنندراج). بندی و در قید کرده و محبوس و اسیر. (ناظم الاطباء). بند کرده و محبوس. (غیاث) (از اقرب الموارد). مکبل. (محیط المحیط). و رجوع به مکبل شود. || خیرک مکبول و ماعذرک مقبول؛ در مورد شخص شوم و قلیل الخیر گفته می شود. (از اقرب الموارد).