مقاتله
[مُ تِ لَ] (ع اِ) مردان جنگی. (السامی) (مهذب الاسماء). کشش و کارزار کنندگان. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). تاء در این کلمه علامت تأنیث است به اعتبار جماعت و واحد آن مقاتل است. (از اقرب الموارد). و رجوع به مقاتله (از ع، اِ) شود.