مفضل

[مُ فَ ض ضَ] (اِخ) ابن محمد بن یعلی بن عامر الضبی مکنی، به ابی العباس (متوفی به سال 168 ه . ق.). از روات شعر و عالم به ادب و ایام عرب و از مردم کوفه بود. عبدالواحد لغوی گوید اشعاری که وی از کوفیان نقل کرده موثق تر از همه است. گویند بر منصور عباسی خروج کرد و منصور بر وی دست یافت و او را بخشود و سپس ملازم مهدی شد و کتاب خود «مفضلیات» را برای او تصنیف کرد. ابن الندیم گوید: این کتاب مشتمل بر 128 قصیده است. او راست: الامثال، معانی الشعر، الالفاظ، العروض. (از الاعلام زرکلی چ 2 ج8 ص204). و رجوع به ابن الندیم و معجم الادباء چ مرجلیوث ج7 ص171 و قاموس الاعلام ترکی و معجم المطبوعات ج2 ستون 1771 شود.