مغرض
[مُ رِ] (ع ص) بدخواه. و بدنفس و بدفطرت و کسی که دارای غرض و کینه باشد. (ناظم الاطباء). این کلمه که معمو به معنی صاحب غرض استعمال می شود، در لغت عرب بدین معنی نیست و معانی دیگری دارد. (نشریهء دانشکدهء ادبیات تبریز سال دوم شمارهء 1) :
لیک مغرض چو بر غرض آشفت
غرض کور را چه آری گفت.
دهخدا (مجموعهء اشعار ص8).
و رجوع به اِغراض شود.
لیک مغرض چو بر غرض آشفت
غرض کور را چه آری گفت.
دهخدا (مجموعهء اشعار ص8).
و رجوع به اِغراض شود.