استوائی
[اُ تُ] (ص نسبی) منسوب به استوا، کورهء نیشابور. گروهی از علماء بدین نسبت شهرت دارند از آن جمله ابوجعفر محمد بن بسطام بن الحسن الاستوائی متولی قضاء نیشابور، متوفی بسال 432 ه . ق. و عمر بن عقبه الاستوائی النیشابوری از اصحاب عبدالله بن المبارک. و او از اصحاب ابن المبارک مانند وهب بن زمعه و سلمه بن سلیمان روایت دارد و از او محمد بن عبدالوهاب الفراء و محمد بن اشرس السلمی حدیث کند. (معجم البلدان از حاکم ابوعبدالله در تاریخ نیشابور). و صاعدبن محمد نیشابوری استوائی. (تاریخ بغداد ج9 ص344).