معی

[مِ عا] (ع اِ) هر آبراهه ای که از زمین پست به سوی آبراههء دیگر رود یا زمین نرم میان دو زمین درشت. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج، امعاء. (اقرب الموارد). || آب تک یعنی جای ایستادن آب در قعر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). || معی الفار؛ نوعی از خرمای ردی. (منتهی الارب) (آنندراج). نوعی از خرمای پست و ردی. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).