معلقه
(1) [مُ عَلْ لَ قَ] (ع ص) مأخوذ از تازی، آویخته و آویزان. (ناظم الاطباء). رجوع به معلق و معلقه شود.
(1) - رسم الخطی از معلقه عربی در فارسی است.
(1) - رسم الخطی از معلقه عربی در فارسی است.