معرفه

[مَ رِ فَ] (ع مص) شناختن. (ترجمان القرآن) (المصادر زوزنی). شناختن و دانستن بعد نادانی. (از منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). دانستن چیزی با حسی از حواس پنجگانه. (از اقرب الموارد). و رجوع به معرفت شود.
- معرفه الاحشاء(1)؛ قسمتی از زیست شناسی که در آن امعاء و احشاء شرح داده میشود. فرهنگستان ایران «اندرونه شناسی» را بجای این کلمه پذیرفته است و رجوع به واژه های نو فرهنگستان ایران شود.
- معرفه الارض؛ زمین شناسی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). ژئولوژی(2). (فرهنگستان ایران، واژه های نو).
- معرفه الانساج؛ نسج شناسی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). بافت شناسی(3). و رجوع به همین کلمه شود.
- معرفه العروق؛ رگ شناسی. رجوع به همین کلمه شود.
- معرفه العضلات؛ ماهیچه شناسی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). مایچه شناسی(4). (فرهنگستان).
- معرفه العظام؛ استخوان شناسی(5). (فرهنگستان).
- معرفه المفاصل؛ بندشناسی(6). (فرهنگستان). شناختن مفصلها.
- معرفه النبات؛ نبات شناسی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). گیاه شناسی(7). (فرهنگستان).
- معرفه النفس؛ روان شناسی(8). (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
|| (اِمص) شناختگی آنچه که مقتضی سکون نفس معتقد باشد به معتقد الیه. (منتهی الارب). ادراک شی ء است چنانکه هست و آن مسبوق است به نسیان حاصل بعد از علم و بدین جهت خدا را عالم نامند نه عارف و گویند که علم به ادراک جزئی یا بسیط و از اینجاست که گویند «عرفت الله» و نمی گویند «علمت الله». (از اقرب الموارد). ادراک شی ء است چنانکه هست و آن مسبوق به جهل است به خلاف علم و از اینجاست که خدا را عالم گویند نه عارف. (از تعریفات جرجانی). و رجوع به معرفت شود. || (اِ) در اصطلاح نحویان اسمی است که وضع شده است تا دلالت کند بر چیزی بعینه و عبارتند از ضمایر و اعلام و مبهمات و معرف به الف و لام و اسم مضاف به یکی از اینها. (از تعریفات جرجانی).
.
(فرانسوی)
(1) - Splanchnologie .
(فرانسوی)
(2) - Geologie .
(فرانسوی)
(3) - Histologie .
(فرانسوی)
(4) - Myologie .
(فرانسوی)
(5) - Osteologie .
(فرانسوی)
(6) - Arthrologie .
(فرانسوی)
(7) - Botanique .
(فرانسوی)
(8) - Psychologie