مطلی

[مُ طَلْ لا](1) (ع ص) دائم المرض. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || اسیری که امید رهائیش نباشد. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || بچهء پای بسته. (منتهی الارب). رجوع به مادهء بعد شود. || درمی اندوده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مطلا شود. درهم مطلی. درم اندوده. (مهذب الاسماء).
(1) - در ناظم الاطباء علاوه بر این ضبط، به صورت [ مُ لا ] و [ مُ لی ی ] نیز ضبط شده است.