مشفقی
[مُ فِ] (حامص) مهربانی و نصیحتگری :
بر ملک و خانهء تو ملک مشفقی نمود
گر مشفقی نمود مر او را فلک، رواست.
فرخی.
این سخن گفت و چون از این پرداخت
مشفقی کرد و مهربانی ساخت.نظامی.
بر ملک و خانهء تو ملک مشفقی نمود
گر مشفقی نمود مر او را فلک، رواست.
فرخی.
این سخن گفت و چون از این پرداخت
مشفقی کرد و مهربانی ساخت.نظامی.