مشرق
[مُ شَرْ رَ] (ع اِ) نمازگاه. (آنندراج) (صراح اللغه). نمازگاه. منه: این منزل المشرق؛ ای مکان الصلاه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). || (ص) جامهء سرخ رنگ. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). || قلعهء آهک اندود. (منتهی الارب) (آنندراج). قلعهء گچ اندود. || گوشت خشک شده در آفتاب. (ناظم الاطباء). و رجوع به مدخل بعد شود.