مسخر
[مُ سَخْ خِ] (ع ص) نعت فاعلی از تسخیر. تسخیرکننده. || تکلیف کننده کسی را به کاری بدون مزد. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب). || مطیع و منقاد کننده. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب).
- مسخرالریاح؛ از صفات باری تعالی. و رجوع به تسخیر شود.
- مسخرالریاح؛ از صفات باری تعالی. و رجوع به تسخیر شود.