مرجعیت
[مَ جَ عی یَ] (ع مص جعلی، اِمص)(1) مرجع بودن. مورد رجوع بودن. محل مراجعه دیگران بودن. رجوع به مرجع شود. || مرجع تقلید بودن. (فرهنگ فارسی معین).
(1) - مرکب از مرجع + یت، پسوند مصدر جعلی.
(1) - مرکب از مرجع + یت، پسوند مصدر جعلی.