مراد

[مُ] (اِخ) ابن علی بن داودالحسینی ازبکی بخارائی، متولد سال 1050 و متوفی 1123 ه . ق. مؤسس مدرسهء مرادیهء دمشق و مؤلف کتاب «المفردات القرآنیه» به عربی و فارسی و ترکی و مصنف «سلسله الذهب فی السلوک والادب» است. در سمرقند به دنیا آمد، در سی سالگی پاهایش فلج شد به هندوستان مهاجرت کرد و به طریقت صوفیان نقشبندی پیوست. سپس به عراق و ایران و مکه و مصر سفر کرد، بعد از سال 1080 در دمشق سکونت گزید و در سال 1092 سفری به قسطنطنیه کرد و پس از پنج سال اقامت در آن شهر، از سلطان مصطفی خان اقطاعی در دمشق گرفت و بدانجا بازگشت و مدرسهء مرادیه و مسجد و مدرسهء نقشبندیه را در آنجا بنا و تأسیس کرد. و در آستانه درگذشت. (از الاعلام زرکلی ج 8 ص 82). رجوع به سلک الدرر ج 4 ص 129 و بروکلمان ج 2 ص 592 شود.