مخرق
[مَ رَ] (ع اِ) دشت و بیابان. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج). دشت و بیابان بی آب. (ناظم الاطباء). || سنگ در کنار حوض که هر گاه خواهند آب از آن بردارند. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج). سنگی که در دنبالهء حوض گذارند و چون خواهند آب حوضی روان گردد آن را بردارند. (ناظم الاطباء).