محمد
[مُ حَمْ مَ] (اِخ) میرزا محمد طبیب معروف به حکیم قُبُلی(1) پسر عبدالصبور آذربایجانی، از فضلا و ادبا و اطباء و معاصرین عباس میرزا نایب السلطنه و از اطباء مخصوص محمدشاه و حکیم باشی ناصرالدین شاه است. حکیم قبلی چندین تألیف سودمند دارد از آن جمله خلاصهء عباسی است و تعلیم نامه در عمل آبله کوبی که ترجمه ای است از کتاب دکتر کرمیک انگلیسی، مجمع الحکمتین و جامع الطبین به نام محمدشاه قاجار نوشته و نیز کتاب مبسوطی در علم تشریح که به نام ناصرالدین شاه تألیف کرده و با صور و اشکال در تهران چاپ شده است. (از رجال بامداد ج2 ص241).
(1) - وجه تسمیه «قُبُلی» بجهت میل مفرط حکیم باشی به غلیان بوده است، لذا هرجا حرکت میکرده با قُبُل و منقل بوده است.
(1) - وجه تسمیه «قُبُلی» بجهت میل مفرط حکیم باشی به غلیان بوده است، لذا هرجا حرکت میکرده با قُبُل و منقل بوده است.