محمد
[مُ حَمْ مَ] (اِخ) ابن علی بن حسین بن قاسم حسنی همدانی، مکنی به ابوالحسن و ملقب به وصی. صاحب جعفربن محمد بن نصیرخلدی و وصی امیرنوح سامانی صاحب خراسان و ماوراءالنهر بود. او از ابومحمد جلاب و از او حاکم ابوعبدالله و ابوسعید گنجرودی حدیث شنیده است و در بخارا به سال 395 ه . ق. درگذشته است. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).