محمد
[مُ حَمْ مَ] (اِخ) ابن علی بن ابراهیم بن زبرج النحوی معروف به عتابی و مکنی به ابومنصور. در نحو و لغت و فنون ادب معرفتی داشت و خطی ملیح و صحیح می نوشت. ادب را از شریف ابوالسعادات هبه اللهبن شجری و ابومنصور موهوب بن جوالیقی و جز این دو فراگرفت و حدیث از مشایخ وقت خود بشنید. ولادت وی در ماه ربیع الاول سال 484 ه . ق. بود و شب سه شنبه بیست و پنجم جمادی الاولی به سال 556 ه . ق. درگذشت. نسبت او به یکی از محله های بغداد است در جانب غریی که ابومنصور از آنجا برفت و در جانب شرقی سکونت جست. (وفیات الاعیان ج 2 ص99).