محمد

[مُ حَمْ مَ] (اِخ) ابن عبدون جیلی طبیب معروف. ابن البیطار در مفردات از او روایت کند از جمله در کلمهء (طلق، حرف) مدتی در بصره و زمانی به مصر در 347 ه . ق. به امر بیمارستانی اشتغال و به صناعت منطق اهتمام داشت و این علم را از ابوسلیمان محمد بن طاهر سجستانی فراگرفت. در 360 ه . ق. به اندلس شد و طبیب خاص مستنصر بالله و مؤید بالله بود. وی پیش از آموختن طب به علم حساب و هندسه اشتغال داشت و در اعمال کسریه تألیفی نفیس دارد و هیچکس در طب به پای او نرسیده است. (یادداشت مرحوم دهخدا). و نیز رجوع به عیون الانباء شود.