محمد
[مُ حَمْ مَ] (اِخ) ابن عبدالله بن محمد بن ابی الفضل مرسی سلمی، مکنی به ابوعبدالله و ملقب به شرف الدین ادیب، نحوی، مفسر، محدث، فقیه از ادبای معاصر یاقوت. (متولد به شهر مرس در 570 ه . ق.). وی استادان بسیار در بغداد، خراسان، مرو شاهجان و نیشابور و هرات و مرو و حلب و کتابهای بسیار داشته است در تفسیر قرآن و فقه و بلاغت و صرف و نحو. تا سال 624 ه . ق. زنده بوده است. (معجم الادباء ج 7 ص16).