محمد

[مُ حَمْ مَ] (اِخ) ابن حسن کرخی ملقب به فخرالدین. ریاضی دان قرن چهارم هجری است که در جبر و حساب و علوم ریاضی براعت داشته و در سال 420 ه . ق. [ بنابه قول صاحب کتاب متفکرین اسلام ]وفات یافته است. از مؤلفاتش یکی «کافی فی الحساب» و دیگر کتاب «فخری» در جبر و مقابله می باشد و نیز کتاب مدخل احکام نجوم را تألیف کرده است. در کشف الظنون نام کرخی فخرالدین محمد بن الحسن برده شده و از این رو کتاب جبر و مقابلهء فخری منسوب به خود اوست ولی صاحب کتاب متفکرین اسلام می نویسد که کتاب فخری را به نام وزیر فخرالملک تألیف نموده است. این کتاب را «وپکی» در سال 1853 م. در پاریس طبع کرده است. هش هایم(1) کتاب کافی را ترجمه کرده و در 1880 - 1878 م. به طبع رسانیده است و کتاب کافی را سموئل بن یحیی بن عباس مغربی اندلسی متوفی 576 ه . ق. مختصر نموده است. صاحب کشف الظنون برای کرخی کتاب دیگری در جبر و مقابله به اسم «البدیع فی الجبر و المقابله» یاد میکند و وی را با عنوان وزارت می خواند که معاصر بهاءالدوله بوده است. (یادداشت مرحوم دهخدا).
(1) - Hocheheimm.