محمد
[مُ حَمْ مَ] (اِخ) ابن احمد (یا ابن محمد) غسانی دمشقی، مکنی به ابوالفرج ملقب به وأواء متوفی در 385 ه . ق. شاعر شیرین بیان. در آغاز جارچی دارالبطیخ دمشق بود، دیوان شعری دارد که چاپ هم شده است. (از اعلام زرکلی ج3 ص84).