محمد

[مُ حَمْ مَ] (اِخ) ابن احمدبن علی مکی حسنی، ملقب به تقی الدین و مکنی به ابوعبدالله و معروف به تقی فاسی از مردم فاس مغرب (تاریخ ولادت 765 ه . ق. در مکه و تاریخ فوت 832 ه . ق.). مورخ، حافظ حدیث، قاضی مالکی در مکه. او راست: شفاءالغرام باخبار البلدالحرام در تراجم شخصیتهای مدینه، المقنع من اخبار الملوک و الخلفاء، العقدالثمین فی تاریخ البلد الامین در چهار جلد، ذیل کتاب النبلاء ذهبی در دو جلد، تکمیل الاعلام ذهبی، ارشاد الناسک الی معرفه المناسک، مختصر حیات الحیوان دمیری. (از الاعلام زرکلی ج 3 ص855).