محمد
[مُ حَمْ مَ] (اِخ) ابن احمدبن عبدالله بن احمدبن ولید، مکنی به ابوعلی و ابن الولید از متکلمین و رؤسای فرقهء معتزله و از مردم بغداد بوده است. وی از بیم اهانت مردم عامهء بغداد مدت پنجاه سال خانه نشین بود و در سال 478 ه . ق. درگذشت. (از الاعلام زرکلی ج 3 ص848).