محمد
[مُ حَمْ مَ] (اِخ) ابن احمدبن حمزه بن جیا، مکنی به ابوالفرج و ملقب به شرف الکتاب. نحوی و لغت دان و شاعر و شاگرد ابن الشجری و ابن الخشاب و از مردم مطیرآباد و مصاحب ابن هبیرهء وزیر بود. رسائلی دارد در پاسخ رسائل حریری. در هشتادسالگی به سال 579 ه . ق. درگذشت. (از معجم الادباء ج 17 ص287).