محمد

[مُ حَمْ مَ] (اِخ) ابن احمدبن حسین بن عمرشاشی الاصل فارقی مولد معروف به مستظهری و ملقب به فخرالاسلام و مکنی به ابوبکر فقیه شافعی. در بغداد ملازمت شیخ ابواسحاق شیرازی را داشت و کتاب الشامل را بر مؤلف آن ابن الصباغ خواند و به اتفاق شیخ ابواسحاق به نیشابور آمد و پس از مراجعت به بغداد در فقه جانشین ابواسحاق گردید و ریاست مذهب شافعی به وی منتهی گشت. او راست: حلیه العلماء در فقه و آراء خلافی فقها و المستظهری در فقه و آن به نام المستظهر بالله است. از سال 504 تا سال 507 که تاریخ درگذشت اوست در مدرسهء نظامیه به تدریس اشتغال داشت. تولد وی در سال 429 ه . ق. در میافارقین بوده است. (از وفیات الاعیان چ بیروت ج 4 صص 219-221 ).