محمد

[مُ حَمْ مَ] (اِخ) ابن ابوطاهر طبسی مروزی، ملقب به قطب الزمان فیلسوف. وی از شاگردان ابوالعباس لوکری و پدرش از حکام قرای مرو و مادرش خوارزمی بود. در قسمتهای مختلف حکمت به کمال رسید از سخنان اوست: مردم به زندان دنیا دربندند و یکی پس از دیگری بدون تعیین از آن بیرون میروند و چون یکی بیرون رفت معلوم نیست که پس از وی نوبت کیست. پس این غفلت و نادانی است که به عمارت چنین زندانی بپردازیم. (از تتمهء صوان الحکمه چ لاهور ص122).