محمد

[مُ حَمْ مَ] (اِخ) ابن ابوالشکر ایوب بن شادی بن مروان الملقب به «الملک العادل» سیف الدین برادر السلطان صلاح الدین، مکنی به ابوبکر. چون سلطان صلاح الدین در ماه صفر سال 579 ه . ق. حلب را گرفت آن را به فرزند خود الملک الظاهر داد آنگاه از وی بگرفت و به ملک عادل واگذار کرد.الملک العادل جمعه بیست و دوم رمضان المعظم این سال آهنگ حلب کرد ولی به خاطر مصلحتی حلب و قلعهء آن را به ملک ظاهر غازی پسر سلطان واگذاشت و شب شنبه بیست و چهارم ربیع الاول سال 582 ه . ق. از آنجا بیرون شد و سلطان قلعهء کرک را بدو داد. الملک العادل سیزده روز بپایان ربیع الاخر سال 596 مانده بود که به قاهره درآمد و در مصر استقلال یافت. ابوالبرکات بن مستوفی در تاریخ اربل در ترجمهء ضیاءالدین ابوالفتح نصرالله معروف به ابن اثیر جزری گوید: به خط وی یافتم «خطبه ها از ملک العادل ابوبکربن ایوب در قاهره و مصر. روز جمعه 21 شوال سال 596». در جمعه یازدهم جمادی الاخر سال 598 به حلب برای وی خطبه خواندند و بلاد شامی و شرقی بگرفت آنگاه به سال 612 مالک یمن گشت و فرزندزادهء خود ملک مسعود صلاح الدین ابوالمظفر یوسف معروف به اطسیس بن ملک الکامل را بدانجا روانه ساخت و فرزند او ملک الاوحد نجم الدین ایوب از سوی وی نیابت میافارقین و این نواحی داشت آنگاه بر شهر خلاط و بلاد ارمینیه دست یافت و کشور وی پهناور گشت و این به سال 604 بود. ولادت وی در محرم سال 540 و یا 538 در دمشق بود و در هفتم جمادی الاخر به سال 615 در عالفین درگذشت آنگاه جنازهء او را به دمشق بردند و روز دوم از وفات در قلعه مدفون گشت سپس به مدرسهء خود او که بدو معروف است نقل گردید و در آنجا به خاک رفت و قبرش بر سر راه است و رهگذران آن را از پنجره ای که بدانجاست می بینند. (وفیات الاعیان ج 2 صص158 - 160).