محفه
[مِ حَفْ فَ] (ع اِ) مرکبی است زنان را مانند هودج اما قبه ندارد. (منتهی الارب). محافه. (ناظم الاطباء). از ادوات سفر است و آن محملی است که در بالای آن قبه ای است و چهار دسته در جلو و عقب دارد و آن را با پارچه های حریر و غیره بپوشانند و آن را بر روی دو قاطر و یا دو شتر که یکی در عقب و یکی در جلو قرار گیرند نهند و عادت پادشاهان و بزرگان بر آن بوده است که از این وسیله در سفرها استفاده میکرده اند. (از صبح الاعشی ج2 ص130). و نیز رجوع به محفه شود.