محسن
[مُ حَسْ سِ] (اِخ) ابن ابراهیم بن هلال بن زهرون الصابئی بن اسحاق، مکنی به ابوعلی. پدر هلال بن المحسن صائبی ادیب مشهور است. مردی ادیب و دانشمند بود و از محضر استادانی چون ابوسعید سیرافی، ابوعلی فارسی، ابوعبیدالله مرزبانی بهره برد و در هشتم ماه محرم 401 ه . ق. به کیش پدرش (دین صائبی) درگذشت و او را به مناسبت خال سرخ رنگی که به صورت داشت «صاحب الشامه» می خواندند. از بین فرزندان او غیر از هلال که از پدر مرتبه ای بلندتر داشته است میتوان ابوسعید سنان و ابوالعلاء صاعد را نام برد. ابوسعید در حیات پدر درگذشت. (از معجم الادباء چ مصر ج 17 ص81). رجوع به تتمهء صوان الحکمه ص7 و عیون الانباء و ریحانه الادب ج 2 ص415 شود.