محدث

[مُ دِ] (ع ص) نوکننده. (منتهی الارب). نوآورنده. نو پیداکننده. (آنندراج). || احداث کنندهء عیب و چیز منکر و مبتدع. || هر چیز تازه واقع شده. (ناظم الاطباء). || پناه دهندهء گناهکاران از خصم. (منتهی الارب) (آنندراج). || بدکار و زناکار. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). || حدث کننده و شکنندهء وضو. || صیقل کننده و جلادهنده. (ناظم الاطباء). || ناقه مُحدِث شتر ماده که تازه بار داده باشد. (از اقرب الموارد).