محتمل

[مُ تَ مِ] (ع ص) نعت فاعلی از احتمال. بردارندهء چیزی به سر و پشت. (از منتهی الارب). بردارندهء بار. (ناظم الاطباء). || بر گردن گیرنده چیزی را و شکرکننده. (از منتهی الارب). کسی که بر گردن خود میگیرد کاری را. (ناظم الاطباء). || برده خرنده. (منتهی الارب). خریدار اسیر و برده. || کسی که از خانه بیرون میرود. (ناظم الاطباء). || خشم گیرنده و برافروخته گردنده. (از منتهی الارب). خشمناک و افروخته. (ناظم الاطباء). || صابر و شکیبا. (ناظم الاطباء). || پذیرنده. تاب آورنده. قبول کننده. تحمل کننده : و تصدیق اخباری که محتمل صدق و کذب باشد. (کلیله و دمنه). || معقول. || منتظر. || ممکن. دارای احتمال. (ناظم الاطباء).
- محتمل الوقوع؛ چیزی که وقوع آن را نگرانند. (ناظم الاطباء).
|| مشکوک فیه. (از کشاف اصطلاحات الفنون). مشکوک. شبهه ناک. مظنون. (ناظم الاطباء). || حامل. حمل کننده :
محتمل مرقد تو فرقدین
متصل مسند تو شعریان.خاقانی.