محتمل

[مُ تَ مَ] (ع ص) نعت مفعولی از احتمال. احتمال کرده شده. (غیاث) (آنندراج). احتمال داشته شده. تحمل کرده شده. (ناظم الاطباء). تحمل شده.
- نامحتمل؛ غیرقابل تحمل. که نتوان تحمل کرد. که نتوان بر خود هموار نمود :
خیزم به روم که صبر نامحتمل است
جان در قدمش کنم که آرام دل است.
سعدی.
|| مشکوک و شبهه ناک و مظنون. || مبهم و ممکن. (ناظم الاطباء). که تواند بود. که شاید بود. لَعَلَّ. ممکن است. (یادداشت مرحوم دهخدا) : محتمل است آنکه یکی را از درویشان نفس نافرمان قضای شهوت خواهد. (گلستان).