مجن
[مُ جَن ن] (ع ص) مجنون و دیوانه(1). (ناظم الاطباء).
(1) - أَجَنَّهُ الله، دیوانه گردانید خدای او را و مجنون صفت از آن است و مُجِنّ گفته نمی شود. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد).
(1) - أَجَنَّهُ الله، دیوانه گردانید خدای او را و مجنون صفت از آن است و مُجِنّ گفته نمی شود. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد).