مجتبی

[مُ تَ با] (ع ص) برگزیده. (دهار). برگزیده شده. (آنندراج) (غیاث) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). برگزیده و پسندیده. (ناظم الاطباء). ج، مجتبین و مجتبون. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
هم موسی از دلالت او گشته مصطفی
هم آدم از شفاعت او گشته مجتبی.خاقانی.
هر دو رکن جهان مردمی اند
آدمی مجتبی و عیسی یار.خاقانی.
تو بمانی چون گدای بینوا
دولت خود هم تو باش ای مجتبی.مولوی.
مرحبا یا مجتبی یا مرتضی
ان تغب جاء القضا ضاق الفضا.مولوی.