مجامله
[مُ مَ لَ] (ع مص) با کسی نیکویی نمودن. (المصادر زوزنی). نیکویی کردن. (آنندراج). و رجوع به مجاملت شود. || به جمیل معامله کردن بدون مؤاخات خالص با حسن معاشرت نمودن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).