مبتکر
[مُ تَ کِ] (ع ص) آن که بامداد برخیزد. (آنندراج). برخیزنده بامداد. || آن که پگاه می آید. (ناظم الاطباء). || آن که میوهء اول رسیده خورد. (آنندراج). خورندهء نوبر میوه ها. (ناظم الاطباء). || کسی که دررسد آغاز خطبه را. (آنندراج). دررسنده آغاز خطبه را. || ربایندهء بکارت دختر. (ناظم الاطباء). || ابتکارکننده. نوآورنده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). آنکه چیز تازه پدید آرد.