ماهوی
[هُ وی] (ع ص نسبی)(1) در لغت به معنی امر مربوط به اساس و ریشه و ذات هرچیز و هرکار را گویند مث بحث ماهوی یعنی بحث مربوط به اصل کار نه فروع آن. (ترمینولوژی حقوق تألیف جعفری لنگرودی).
- دادگاه ماهوی؛ (اصطلاح حقوقی) در مقابل فرجام (دیوان کشور) به کار رفته است و شامل مرحلهء نخستین و پژوهش می باشد. (ترمینولوژی حقوق، تألیف جعفری لنگرودی). و رجوع به ماهیت شود.
- رسیدگی ماهوی؛ در مقابل رسیدگی فرجامی به کار رود و شامل رسیدگیهای دادگاه نخستین و پژوهش است.
- || قسمتی از رسیدگی دادگاههای ماهوی که موجب فصل خصومت بطور مستقیم (ک یا بعضاً) می باشد. (ترمینولوژی حقوق، تألیف جعفری لنگرودی).
(1) - منسوب به ماهو (ما + هو؛ چه چیز است آن).
- دادگاه ماهوی؛ (اصطلاح حقوقی) در مقابل فرجام (دیوان کشور) به کار رفته است و شامل مرحلهء نخستین و پژوهش می باشد. (ترمینولوژی حقوق، تألیف جعفری لنگرودی). و رجوع به ماهیت شود.
- رسیدگی ماهوی؛ در مقابل رسیدگی فرجامی به کار رود و شامل رسیدگیهای دادگاه نخستین و پژوهش است.
- || قسمتی از رسیدگی دادگاههای ماهوی که موجب فصل خصومت بطور مستقیم (ک یا بعضاً) می باشد. (ترمینولوژی حقوق، تألیف جعفری لنگرودی).
(1) - منسوب به ماهو (ما + هو؛ چه چیز است آن).