مالوا
[لَ] (اِخ)(1) از ممالک ناحیهء وسطای رود سند است که در تصرف ساسانیان بوده است. (ایران در زمان ساسانیان ص158). بنقل بیرونی در التفهیم به عقیدهء هندوان مملکتی است در قبه الارض: و اما هندوان همی گویند که آنجا(2) جایی است بلند، نام او لنک(3) و آرامگاه دیو و پری است و بر آن خط که از لنک تا به کوه میرو(4) کشد شهر اوزین(5) است اندر مملکت مالوا و قلعهء روهیتک(6) و دشت تانیشر(7) و ولایت جمن(8)، آنگاه کوههای سردسیر با برفها که میان هندوستان اند و میان زمین ترک. (التفهیم صص193 - 194). و رجوع به همین مأخذ (متن و حاشیه) و تحقیق ماللهند ص82، 93، 99 و 153 و مالوه در همین لغت نامه شود.
(1) - Malava. (2) - قبه الارض.
(3) - Lanka.
(4) - Meru.
(5) - Ujain.
(6) - Rohitaka.
(7) - Tanichar.
(8) - Djamana.
(1) - Malava. (2) - قبه الارض.
(3) - Lanka.
(4) - Meru.
(5) - Ujain.
(6) - Rohitaka.
(7) - Tanichar.
(8) - Djamana.