لیلی

[لَ لا] (اِخ) بنت نضربن الحارث بن کلده. از شاعرات عرب است. صاحب عقد الفرید آرد: من قدر الشعر و موقعه فی النفع و الضر ان لیلی بنت النضربن الحرث بن کلده لما عرضت للنبی صلی الله علیه و سلم و هو یطوف بالبیت و استوقفته و جذبت رداءه حتی انکشفت منکبه و انشدته شعرها بعد مقتل ابیها قال رسول الله(ص) لو کنت سمعت شعرها هذا ما قتلته و الشعر:
یا راکباً ان الاثیل مظنه
من صبح خامسه و انت موفق
ابلغ بها میتاً بان قصیدهً
ما ان تزال بها الرکائب تخفق
فلیسمعن النضر ان نادیته
ان کان یسمع میت لاینطق
ظلت سیوف بنی ابیه متوشه
لله ارحام هناک تشقق
قسراً یقاد الی المنیه متعباً
رسف المقید و هو عانٍ موثق
أ محمد ها انت ضن ءَ نجیبه
فی قومها و الفحل فحل معرق
ماکان درک لو مننت و ربما
من الفتی و هو المغیظ المحنق.
به روایت ابوالفرج در وادی صفراء علی علیه السلام به فرمان پیغمبر اکرم گردن نضربن الحارث بن کلده یکی از بنی عبدالدار را که پدر لیلی است زد. و نیز از اشعار لیلی است:
و کنزبن جدعان دلاله اُمهٍ
و کانت کبنت الخس او هی اکبر.
(البیان و التبیین ج1 ص250 و ج3 ص247).
و رجوع به الاصابه ج8 ص182 شود.