لیث

[لَ] (اِخ) ابن بکربن عبدمناف بن کنانه مولای بسام. و بسام از بزرگی درجات علم بدان جایگاه برسید که خویشتن را به صدهزار دینار بازخرید از مولای خویش. گفتند چیزی حط (یعنی وضع و تخفیف) نخواهی، گفت نه که من خویشتن را بیش از این ارزم و نیک نقد برکشید و بداد. (تاریخ سیستان ص18 در فصل یاد کردن نام کسانی که پس از اسلام بزرگ گشتند و مردمان ایشان را بدانستند به فعل). زرکلی در اعلام گوید: لیث بن بکربن عبد مناه. از کنانه جدی جاهلی است و از نسل وی است صعب بن جثامه الصحابی. (الاعلام زرکلی ج3).