لعنه الله
[لَ عَ نَ هُلْ لاه] (ع جملهء فعلیه نفرینی) لحاه الله. خدای تعالی او را لعنت کند. این جمله را معمو در فارسی بعد از نام کفار آرند : و انوشیروان حکایت مزدک لعنه الله و بدمذهبی او شنیده بود. (فارسنامهء ابن البلخی ص86).