لاغیر
[غَ] (ع ق مرکب) نه دیگری(1): اوست و لاغیر. این است و لاغیر، اوست و نه جز او. استعانت ما از تست بس و لاغیر. که هریک از باد غرور دم اَنا و لاغیری میزند. (رشیدی). من بودم و او و لاغیر.
(1) - Pas d'autre.
(1) - Pas d'autre.