گورگیر
(نف مرکب) آنکه صید گور کند. (آنندراج) :
چو با گورگیران ندارند زور
به پای خود آیند گوران به گور.
نظامی (از آنندراج).
گوری الحق دونده بود و جوان
گورگیر از پسش چو شیر دوان.
نظامی (هفت پیکر ص73).
چو با گورگیران ندارند زور
به پای خود آیند گوران به گور.
نظامی (از آنندراج).
گوری الحق دونده بود و جوان
گورگیر از پسش چو شیر دوان.
نظامی (هفت پیکر ص73).