گلدسته
[گُ دَ تَ / تِ] (اِ مرکب) اجازه. پروانه. رخصت. دستوری. اذن :
مسکین که ز دهر جز دل خسته نیافت
هرگز دَرِ آلاه ترا بسته نیافت
ایام نریخت خون خصم تو چو گل
تا از سر شمشیر تو گلدسته نیافت.
اشرفی سمرقندی.
مسکین که ز دهر جز دل خسته نیافت
هرگز دَرِ آلاه ترا بسته نیافت
ایام نریخت خون خصم تو چو گل
تا از سر شمشیر تو گلدسته نیافت.
اشرفی سمرقندی.