کمانگیر
[کَ] (نف مرکب) کمانداری را گویند که که در فن تیراندازی بی نظیر باشد. (برهان) (از ناظم الاطباء). کماندار. (فرهنگ فارسی معین) :
به نیروی دست کمانگیر او
بیفتاد الانی به یک تیر او.نظامی.
به نیروی دست کمانگیر او
بیفتاد الانی به یک تیر او.نظامی.