کمالی

[کَ] (اِخ) حیدرعلی اصفهانی شاعر و نویسندهء ایرانی (1288 ه . ق. 1325 ه . ش.). وی به امر پدر پیشهء آهنگری آموخت و معلومات مقدماتی را در اصفهان فرا گرفت و سپس به تهران سفر کرد و به کار بلور فروشی مشغول شد. در آغاز مشروطه به یاری آزادیخواهان برخاست. مقالات و اشعارش در اغلب جراید تهران ودر روزنامه پیکار (به قلم او) منتشر می شد. دیوانش بطبع رسیده. کتاب «مظالم ترکان خاتون» و افسانهء «لازیکا» و منتخب اشعار صائب از آثار او چاپ شده. کمال در دوره های هفتم و هشتم به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب شد. (فرهنگ فارسی معین).